دکتر رسول عزيزي فوق تخصص جراحي کولورکتال

پوليپ ها يکي از شايعترين بيماري هاي درگير کننده کولون و رکتوم مي باشد، که در 20-15 % افراد بالغ جمعيت بروز مي کند. گرچه بيشتر پوليپ ها خوش خيم هستند، اما ارتباط اين پوليپ ها با بروز سرطان امري کاملا اثبات شده مي باشد. ا

آيا پوليپ ها نياز به درمان دارند؟ا

از آنجا که راه قابل قبولي براي پيش بيني اينکه آيا يک پوليپ ممکن است به بدخيمي تبديل شود يا نه، وجود ندارد، توصيه مي شود پوليپ به طور کامل برداشته شود. تعداد بسيار زيادي از پوليپ ها را مي توان با استفاده از ابزاري سيمي حلقوي مانندي برداشت. پوليپ هاي کوچک را مي توان به آساني با استفاده از جريان الکتريکي منعقد کننده خون برداشت.ا

بسياري از آزمايشات کولون، مانند برداشت پوليپ، از طريق عملي سرپايي و با حداقل بروز ناخوشي براي بيمار با استفاده از ابزار انعطاف پذيري به نام کولونوسکوپ انجام مي شود. پوليپ هاي بزرگ ممکن است به بيش از يک راه درماني براي برداشت کامل نياز داشته باشند. برخي پوليپ ها را، به علت اندازه و موقعيت مکاني آن ، نمي توان با استفاده از اين ابزار برداشت، بنابراين در اين موارد عمل جراحي مورد نياز مي باشد.ا

آيا پوليپ ها دوباره رشد مي کنند؟ا

وقتي پوليپي به طور کامل برداشته شود احتمال برگشت آن زياد شايع نمي باشد. هرچند عواملي که باعث به وجود آمدن پوليپ شده بودند همچنان نيز وجود دارند. پوليپ هاي جديد حداقل در 30 درصد افرادي که در گذشته پوليپ داشتند دوباره رشد مي کنند. بيماران بايد به طور مرتب توسط پزشک متخصص بيماري هاي کولون و رکتوم بررسي شوند.ا

علائم پوليپ چيست؟ا

بيشتر پوليپ ها علائمياز خود نشان نمي دهند و اغلب موارد به طور تصادفي حين اندوسکوپي يا عکس برداري اشعه ايکس از دستگاه گوارش شناخته مي شوند. هرچند برخي از پوليپ ها ممکن است باعث خونريزي، ترشحات مخاطي و تغيير در عملکرد روده يا در موارد نادر بروز دردهاي شکمي شوند.ا

پوليپ ها چگونه تشخيص داده مي شوند؟ ا

پوليپ ها هم از طريق مشاهده مستقيم داخل کولون ( کولونوسکوپي) و هم از طريق عکس برداري اشعه ايکس ( تنقيه باريوم) تشخيص داده مي شوند.ا

سه نوع مختلف اندوسکوپي کولون و رکتوم وجود دارد:ا

ا (1) سيگموئيدوسکوپي سخت، (2) سيگموئيدوسکوپي انعطاف پذير و (3) کولونوسکوپي. ا

با استفاده از سيگموئيدوسکوپي سخت مي توان 8-6 اينچ انتهايي روده بزرگ را بررسي کرد. در سيگموئيدوسکوپي انعطاف پذير يک سوم تا يک چهارم انتهايي روده بزرگ بررسي مي شود. هيچکدام از اين دو روش به هيچ دارويي نياز نداشته و در مطب دکتر قابل انجام مي باشد. ا

در کولونوسکوپي از ابزار طويل و انعطاف پذيري استفاده مي شود که قابليت بررسي تمام طول کولون را فراهم مي آورد. براي انجام اين آزمايش نياز به آماده سازي کولون بوده و اغلب از داروهاي آرامبخش نيز براي بيمار استفاده مي شود. ا

علاوه براين مي توان کولون را به طور غير مستقيم از طريق عکس برداري اشعه ايکس، با استفاده از تنقيه باريوم، بررسي نمود. اين آزمايش نياز به پوششي از محلول باريوم در بستر روده بزرگ دارد. با استفاده از عکس برداري اشعه ايکس در اغلب موارد پوليپ هاي غير محتمل شناسايي مي شوند. ا

گرچه بررسي ميکروسکوپي وجود خون در مدفوع، تست مهمي در بيماري هاي کولون و رکتوم مي باشد، نتيجه منفي اين تست، وجود پوليپ را رد نمي کند. براي شناسايي يک پوليپ حتما بايد بررسي کامل کولون انجام شود و در حداقل 30درصد موارد، در اين بيماران پوليپ هاي ديگري نيز يافت مي شود. ا